Monday, August 18, 2014

hüzünlüydüm ama fotoğrafta sakladım

fotoğraflar arasında gezinirken gülümsemelere baktım tek tek.. bazı fotoğrafların çekildiği zamanları çok iyi hatırlıyorum. fotoğraftaki kişinin o an içinde bulunduğu hüznü de. sonra fotoğrafa tekrar bakıyorum. gülümsemelere. ne güzel saklayabiliyor insan hüznünü gülümsemede.. sadece gözler. bir tek onlar anlatıyor. zaten ben yüzünde kocaman bir güneş gözlüğü olanla sohbet etmeyi de sevmem.

2 comments:

leithygurumi said...

En acı maske oluyor bazen gülümseme...

chiydem said...

bir acıya baş kaldırma da olur tabii gülümseme. sahici de olur o. maskeden ziyade. bir de işte gizlemek için hüzünleri.. o gülümsemenin acısı kat be kat çıkar sonra. maalesef..